آرامی

(ص نسبی) منسوب به آرام،
فرزند پنجم سام.
- زبان آرامی؛ لهجه ای از زبان سامیان
بدوی مشرق فرات.
- قوم آرامی؛ آرامیان.

(حامص) آرام. سکون. سکنه.
قرار. راحت. استراحت. آسایش. سکونت.
|| آهستگی. رفق. تأنی. مدارات.
|| هَون. (صراح).

(ص نسب .) قومی از قبایل سامی نژاد که نسبشان به «آرام » (اِرَم ) پسر سام بن نوح
می رسد. این قوم در قرن دوازده ق .م . به سرزمین های سوریه و شمال بین النهرین حمله
بردند و بر دمشق و حلب دست یافتند. زبان منسوب به این قوم را زبان آرامی گویند.

Farsca - Farsca lüğətdə Farsca آرامی sözünün Farsca mənası nədir? Farsca dilindəki آرامی sözünün Farsca dilindəki mənasını yuxarıda oxuya bilərsiniz.