محلب

[ مَ / مِ لَ ] (اِ) درختی است مانند
درخت بید و گل وی سپید بود و ثمر آن را
حب محلب خوانند. محلب بهترین
دست شویها است. از شاخ وی تازیانه کنند از
جهت بوی خوب او که در دست ...

[ مَ لَ ] (ع اِ) انگبین. (منتهی الارب).
عسل و انگبین. (ناظم الاطباء). - محل
دوشیدن شیر:
تو هنوز از خارج آن را طالبی
محلبی از دیگران چون حالبی.
مولوی (مثنوی، دفتر پنجم ص ...

[ مِ لَ ] (ع اِ) شیردوشه. (منتهی
الارب) (ناظم الاطباء). ظرفی باشد که در آن
شیر دوشند. (برهان) (غیاث). گاودوش.
(یادداشت مرحوم دهخدا). گاودوشه. جای
شیر. ج، محالب. (مهذب الاسماء). و رجوع به
محلاب شود.

[ مُ لِ ] (ع ص) یاری دهنده. (منتهی
الارب). یاری دهنده کسی را بر شیر دوشیدن
یا عام است. (آنندراج) (از ناظم الاطباء).
- آنکه از چراگاه شیر دوشیده به خانه
فرستد. (آنندراج).

(مَ لَ) [ ع . ] (اِ.) انگبین .

(مِ لَ) [ ع . ] (اِ.) ظرفی که در آن شیر دوشند، محلاب ، شیردوشه . ج . محالب .

Farsca - Farsca lüğətdə Farsca محلب sözünün Farsca mənası nədir? Farsca dilindəki محلب sözünün Farsca dilindəki mənasını yuxarıda oxuya bilərsiniz.