عرف

[ عَ ] (ع مص) بریدن یال اسب را.
(منتهی الارب). پش اسب بریدن. (المصادر
زوزنی). فش اسب بریدن. (دهار). «عرف»
اسب را بریدن. و از آن جمله است که گویند
«هو یعرف الخیل». (از اقرب الموارد).
|| صبر گزیدن. ...

[ عَ ] (ع اِ) بوی خوش و ناخوش، و
بیشتر در مورد بوی خوش بکار رود. (منتهی
الارب) (از اقرب الموارد). بوی خوش و
ناخوش. (دهار). بوی خوش. (غیاث اللغات).
گویند ما أطیب عرفه. (از منتهی الارب) (از
اقرب الموارد). یعنی ...

[ عَ رَ ] (ع مص) بسیار کردن بوی
خوش را. (از منتهی الارب). بسیار کردن
طیب را. (از اقرب الموارد).

[ عِ ] (ع اِمص) به درنگ شناختن.
دیری در شناختگی. (منتهی الارب). گویند ما
عرف عرفی إلا بأخرة؛ یعنی مرا نشناخت مگر
اخیراً. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
|| شکیبائی. (منتهی الارب). صبر. (اقرب
الموارد) (دهار).

[ عُ ] (ع اِ) شناخته. (منتهی الارب).
معروف. (اقرب الموارد). معروف و مشهور و
شناخته. (ناظم الاطباء). || آنچه که در میان
مردم معمول و متداول است. در مقابل شرع.
(فرهنگ فارسی معین). آنچه بشناسند در
شریعت و ...

[ عُ ] (ع ص، اِ) جِ عَروف. رجوع به
عروف شود. || جِ أعرف. رجوع به اعراف
شود. || جِ عَرفاء. (منتهی الارب). رجوع به
عرفاء شود.

[ عُ ] (اِخ) موضعی است. (منتهی
الارب). از مخلاف های یمن است که با صنعاء
ده فرسخ فاصله دارد. و نیز آن را به صورت
العرف الاعلی و العرف الاسفل ذکر کرده اند، و
هر دو را «عرف عمروبن کلاب» ...

[ عُ رَ ] (ع اِ) جِ عُرفة. رجوع به عرفة
شود. || جِ عُرف. (منتهی الارب). رجوع به
عرف شود.

[ عُ رَ ] (اِخ) گویند سه چاه مشهور
است: عرفة ساق، عرفة صارة، عرفة الاملح.
(از معجم البلدان). و رجوع به عرفة ساق و
عرفة صارة و عرفة الاملح شود.

[ عُ رُ ] (ع اِ) ریگ تودهٔ بلند. و جای
بلند. (منتهی الارب). رمل، و مکان مرتفع. (از
اقرب الموارد). || فش اسب. (منتهی
الارب). موی گردن اسب. (از اقرب الموارد).
|| تاج ...

[ عُ رَ ] (اِخ) آبی است مر بنی اسد را.
|| موضعی است. (منتهی الارب).

(عُ رْ) [ ع . ] 1 - (اِ.) خوی ، عادت . 2 - آن چه که در بین مردم پسندیده و متداول
است . 3 - (اِمص .) نیکویی ، بخشش .

Farsca - Farsca lüğətdə Farsca عرف sözünün Farsca mənası nədir? Farsca dilindəki عرف sözünün Farsca dilindəki mənasını yuxarıda oxuya bilərsiniz.