ruin

n. batırma, harabe, yıkıntı, yıkım, iflas, batış, mahvoluş, yıkılış
————————
v. mahvetmek, bozmak, rezil etmek, yıkmak, harap etmek, berbat etmek, iflas ettirmek, batırmak, kızlığını bozmak, ırzına geçmek
* * *
1. yık (v.)
2. yıkıntı (n.)
* * *
[\'ru:in]
1. noun
1) (a broken, collapsed or decayed state: the ruin of a city.) harabe
2) (a cause of collapse, decay etc: Drink was his ruin.) yıkım nedeni, felâket sebebi
3) (financial disaster; complete loss of money: The company is facing ruin.) iflas
2. verb
1) (to cause ruin to: The scandal ruined his career.) mahvetmek
2) (to spoil; to treat too indulgently: You are ruining that child!) şımartmak
•
- ruination
- ruined

- ruins

- in ruins

v.yık:n.yıkıntı

/'ru:in/ a. yıkılma, yıkım, yıkılış; ören, yıkıntı, harabe, kalıntı; batkı, batma, iflas ¤ e. mahvetmek, harap etmek; batırmak, iflas etmek; ırzına geçmek

İngiliscə - Türkcə lüğətdə İngiliscə ruin sözünün Türkcə mənası nədir? İngiliscə dilindəki ruin sözünün Türkcə dilindəki mənasını yuxarıda oxuya bilərsiniz.