metal

n. maden, metâl, kırık taş
* * *
metal
* * *
[\'metl]
noun, adjective
1) ((of) any of a group of substances, usually shiny, that can conduct heat and electricity and can be hammered into shape, or drawn out in sheets, bars etc: Gold, silver and iron are all metals.) metal, maden
2) ((of) a combination of more than one of such substances: Brass is a metal made from copper and zinc.) alaşım
•
- metallic

metal

/'metl/ a. metal, maden; erimiş cam; demy. yol balastı ¤ e. madenle kaplamak; kırık taş döşemek metal asbestos gasket metal-amyant conta metal bonding met. metal tutturma metal casting met. metal döküm metal-coat metal kaplamak metal detector metal detektörü metal drill maden matkabı metal electrode metalik elektrot metal extraction met. metal ekstraksiyonu, metal özütleme metal fatigue met. metal yorulması metal founder maden dökümcüsü metal insulator elek. metal yalıtkan metal pipe met. metal boru metal plating met. metal kaplama metal powder maden tozu metal rectifier kuru redresör metal sheet met. metal sac metal spinning mak. madeni dokuma metal spraying met. metal püskürtme metal tube metal boru metal wire met. metal tel

İngiliscə - Türkcə lüğətdə İngiliscə metal sözünün Türkcə mənası nədir? İngiliscə dilindəki metal sözünün Türkcə dilindəki mənasını yuxarıda oxuya bilərsiniz.