ağac

is.
1. Budaqları və bərk gövdəsi olan çoxillik bitki. Armud ağacı. Qoz ağacı. Ağac əkmək. Qollu-budaqlı ağac. – Ağac bar gətirdikcə başını aşağı dikər. (Ata. sözü). // Oduncaq.
2. Ağacdan hazırlanan tir, dirək, taxta, şalban və s. Tikinti üçün xeyli ağac gətirilmişdir. Ağac ehtiyatı.
3. Ələ götürülən əsa. Əfsus, qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyf cavanlıq. M. Ə. S.. . . Ay-vay eləyə-eləyə və öskürəöskürə rəngi qaçmış bir kişi əlindəki ağaca söykənə-söykənə girir içəri. C. M.. // Dəyənək, çomaq. Ağacla vurmaq. Əl ağacı – yeriyərkən dirənmək üçün əldə tutulan ağac; əsa.
4. köhn. Təxminən 6-7 kilometrə bərabər uzunluq ölçüsü. . . Kənd ilə pələngin arası təxminən bir ağac olardı. A. Ş..
◊ Ağaca dönmək – 1) bərkimək, qurumaq, sərtləşmək; 2) hərəkətsiz hala gəlmək, hissizləşmək, hissini itirmək. Ağacağaca qoymaq (gəlmək) – dalaşmaq, dava eləmək. Ata oğul ilə, qardaş qardaş ilə köçmək üstündə ağac-ağaca qoyar və çəkişərdi. S. R.. Uruq ağacı – bax uruq.

Azərbaycanca - Azərbaycanca lüğətdə Azərbaycanca ağac sözünün Azərbaycanca mənası nədir? Azərbaycanca dilindəki ağac sözünün Azərbaycanca dilindəki mənasını yuxarıda oxuya bilərsiniz.