تلقاء

معجم اللغة العربية المعاصرة
تِلْقاء [مفرد]:
1- مصدر لقِيَ.
2- مكان أو جهة اللِّقاء والمقابلة "{وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاءَ مَدْيَنَ}"| جلَسَ تِلْقاءَه: حذاءَه/ تجاهه/ أمامه.
3- قِبَل أو جانب "{مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي}"| فعل هذا الأمر من تِلْقاء نفسه: باختياره ودون إكراه.

Ərəbca - Ərəbca lüğətdə Ərəbca تلقاء sözünün Ərəbca mənası nədir? Ərəbca dilindəki تلقاء sözünün Ərəbca dilindəki mənasını yuxarıda oxuya bilərsiniz.